Slechthorendheid

ICPC-2: H86; ICD-10: H91

Prof. dr. Robert Stokroos

Begripsomschrijving

Een verminderde waarneming van geluid en minder verstaan van spraak.

Epidemiologische gegevens

Met gehoorklachten als nieuwe contactreden in de huisartsenpraktijk heeft gemiddeld 39% als uiteindelijke diagnose overmatig cerumen, 19% tubadisfunctie, 11% otitis media. Dit is leeftijdsafhankelijk. Bij kinderen van 0-4 jaar zijn otitis media met effusie (37%) en otitis media acuta (16%) de meest voorkomende oorzaken van gehoorklachten. Bij veroudering is presbyacusis de belangrijkste oorzaak van slechthorendheid. Slechthorendheid is een in omvang toenemend probleem.

Pathofysiologie

Slechthorendheid kan worden onderscheiden in geleidingsverlies en perceptieverlies. Geleidingsverlies wordt veroorzaakt door afwijkingen aan de gehoorgang, het trommelvlies,

Abonnement vereist

Om de volledige inhoud te kunnen lezen heeft u een abonnement nodig. Hiermee heeft u volledig en continu beschikking over alle probleemstellingen en tests.

Abonneren

Heeft u al een account?