Antistoffen tegen pariëtale cellen

Doel

Diagnostiek bij verdenking op auto-immuungastritis en pernicieuze anemie.

Benodigde klinische informatie

Standaardinformatie bij aanvraag laboratoriumonderzoek (o.a. identificatie, leeftijd, geslacht, klinische gegevens/vraagstelling).

Beschrijving methoden

Antistoffen tegen pariëtale cellen worden bepaald met behulp van de indirecte immunofluorescentie-assay (IFA) of de enzymimmunoassay (EIA).

De IFA wordt het meest gebruikt. In de regel worden sera in tweevoudige verdunningsreeksen geïncubeerd op coupes van rattenmaag. Hierbij binden eventueel aanwezige antistoffen in het te testen serum aan cytoplasma-antigenen in pariëtale cellen van de maag. Na incubatie met een fluorochroom-gelabeld conjugaat (anti-humaan totaal Ig) kunnen gebonden antistoffen met behulp van een