Osteoporose

Begripsomschrijving

Osteoporose is een aandoening van het skelet die wordt gekenmerkt door een lage botmineraaldichtheid en een verlies van de structuur van het bot met als gevolg een grotere breekbaarheid, oftewel een hoger fractuurrisico.¹ De meest voorkomende osteoporotische fracturen zijn heup-, wervel- en polsfracturen.

Bij secundaire osteoporose is een onderliggende aandoening, die tot de osteoporose heeft geleid.²

Pathofysiologie

Op de leeftijd van 25-30 jaar wordt de zogenaamde piekbotmassa bereikt. Deze is vooral afhankelijk van genetische factoren en daarnaast van voeding en lichaamsbeweging en blootstelling aan zonlicht. Het botmetabolisme is een dynamisch proces en wordt gekenmerkt door een continue botaanmaak en botafbraak. Een verstoorde balans tussen botaanmaak en